بسم الله الرحمن الرحیم

 شرحی بر علائم نجومی آخرالزمان (3)  -

 ب) طلوع ستاره ای نورانی و درخشان بسان ماه و آنگاه انعطاف خاص آن.
در این خصوص - یعنی طلوع ستاره نورانی - جناب قزوینی _{رحمة الله علیه} تنها به همین جمله اکتفا کرده و توضیحی درباره آن نیاورده است،اما بنا بر روایات و احادیث رسیده در این خصوص،دسته ای از آنها به طلوع ستاره نورانی اشاره کرده اند و دسته ای دیگر نیز به ظهور ستاره دم دار(یا همان ستاره دنباله دار) که البته قرارگیری هردوی این موارد درکنار هم نیز هیچ تضادی ندارد و امکان پذیر است،یعنی هم ظهور ستاره دم دار ممکن است و هم طلوع ستاره نورانی و درخشان.که البته همانطور که عرض کردم به اعتقاد این بنده حقیر آنچه سبب ساز علائم نجومی آخرالزمان می گردد همین ستاره نورانی و درخشان است که به زعم اینجانب سیاره زهره می باشد که انشاالله دلایل خود را در این خصوص متعاقباً شرح خواهم داد.

برخی از احادیث و روایات که به این دو مهم(ظهور ستاره دم دار و طلوع ستاره نورانی)اشاره کرده اند به این شرح اند:

"...و بیدق های سیاه از سمت خراسان روی می آورد و یمانی خروج می نماید و مغربی از مصر ظاهر می شود و شهرهای شام را تصرف می کند و لشگر ترکان درجزیره و لشگر رومیان در رمله فرود می آیند و ستاره دم دار از مشرق طلوع می کند و مانند قمر می درخشد.بعد از آن همچون کمان خم می شود،و حتی نزدیک می باشد که دو سر آن بهم رسد..."
_{بحارالانوار،جلد13،صفحه222}

"...در وقتی که اخیار نایاب شدند و اشرار وسعت به هم رسانیدند و تقدیرات الهی را تکذیب نمودند و اموال را با بارها حمل و نقل کردند و سخنان خلایق اختلاف به هم رسانید و عهد و پیمان شکسته شد و احترام کم گردید،این ها در وقتی می شود که ستاره دم دار که عرب را مضطرب گرداند،طلوع نماید.پس در آن حال،باران منقطع می شود و آن ها را می خشکاند و روزگارها مختلف گردند و نرخ ها در جمع اطراف عالم گران می باشد..."
_{ترجمه بحارالانوار،صفحه 54}

"...و از جمله ظهور بادی سیاه در بغداد،سپس زلزله شود که اکثر شهر فرورود و از جمله آیات آفاقی ظهور ستاره دنباله دار است از مشرق که چون ماه روشن شود و از آن جمله گرفتن آفتاب است در نصف ماه رمضان و در آخر به عکس قاعده نجوم و طلوع آفتاب از مغرب.بعد حبس سه شبانه روز زیر کره زمین و اجتماع آن با ماه و این اعجب علامات قریب قیام قائم _{علیه السلام} است..."
_{حواشی حلیة المتقین،صفحات 45 و 46}

 ج) توقف خورشید به هنگام نیمروز در آسمان.   د)طلوع خورشید از مغرب.
جناب قزوینی _{رحمة الله علیه} در این باره می نویسد:

"اما توقف خورشید در آسمان یا طلوع آن از مغرب؛ این رخدادی خواهد بود که دانش جدید در روزگار ما آن را نمی تواند هضم و تحلیل کند،اما به نظر ما می توان گفت خداوند بر هرکاری تواناست و ما برای روایات نیازی به تایید و تصدیق دانش جدید در این مورد نداریم."

در تایید فرمایش جناب قزوینی باید گفت البته که چنین است و خدایتعالی چنانچه اراده کند سایه بی علت می آفریند اما همانطور که عرض کردم چون نظام این عالم برپایه اسباب و علل بنا نهاده شده است پس بدیهیست که این امور(مکث خورشید و یا طلوع آن از مغرب)نیز بواسطه عللی رخ خواهند داد که این برماست که با هشیاری و دقت به کشف این علت ها و توضیح آن بپردازیم...

اما بنده حقیر چنین گمان می برم که این پدیده عجیب و گیج کننده(یعنی مکث خورشید در آسمان برای زمانی کوتاه)می تواند در اثر عبور همان جرم ناشناخته آسمانی از کنار زمین باشد که درواقع تاثیر جاذبه آن بر زمین سبب کند شدن حرکت زمین و نهایتاً توقف آن برای مدت کوتاهی می گردد.حتی عجیب نخواهد بود که اگر تصور کنیم جاذبه این جرم آسمانی در هنگام گذار از کنار زمین نه تنها سبب کند شدن حرکت و توقف آن می شود،بلکه ممکن است زمین را چند گامی نیز به دنبال خود بکشاند که همین امر سبب گردش زمین در جهت عکس _(Clokewise) برای مدت زمان بسیار کوتاهی می شود.و در آن صورت خواهد بود که مردم در بخشهایی از کره زمین که در آن مناطق خورشید غروب کرده و یا درحال غروب است،مشاهده می کنند که خورشید از همان محل غروب به آرامی بازگشت نموده و مجدداً طلوع می نماید که این همان طلوع آفتاب از مغرب است!!!

توضیح در مورد مکث خورشید در آسمان؛
عزیزان! همانطور که می دانید خورشید ثابت است و زمین گرد آن می گردد و منظور از مکث خورشید درواقع توقف حرکت وضعی زمین می باشد.
(گردش زمین حول محور خودش را حرکت وضعی می گویند وچون حرکت روزانه خورشید از مشرق به مغرب در آسمان،معلول همین حرکت وضعی زمین است پس بدیهیست چنانچه این حرکت مختل شود و زمین از چرخش حول محور خود باز ایستد پس ما خورشید را در آسمان بی حرکت مشاهده خواهیم نمود.)

در مورد مکث خورشید در آسمان و همچنین پدیدار شدن چهره و سینه ای در کره خورشید،در کتاب "شیعه و رجعت" نوشته جناب محمدرضا طبسی نجفی_{(قدس سره)} آمده است؛

"...سوره شعرا آیه 4؛
اگر بخواهیم  نشانه ای از آسمان  بر  آنان فرود می آوریم آنگاه گردنهایشان در برابر آن خاضع می گردد!
در تفسیر صافی به نقل از ارشاد مفید از امام محمد باقر _{علیه السلام} درباره این آیه چنین آمده است؛
حضرت فرمودند: بدرستی که خداوند این کار را در مورد آنان انجام خواهد داد!
از ایشان سوال شد که منظور از "آنان" چه کسانی هستند؟
حضرت فرمودند: بنی امیه و پیروانشان.
باز از ایشان سوال شد که منظور از آن "نشانه آسمانی" چیست؟
حضرت فرمودند: ایستادن خورشید از نیمروز تا هنگام عصر و نمایان شدن سینه و چهره و چشمانی در خورشید که با خاندان و تبارش به مردم شناسانده می شود و این در زمان سفیانی خواهد بود،و در آن هنگام است که زمان خواری او و قومش فرا خواهد رسید..."

 اما به اعتقاد این حقیر آنچه که از همه مهمتر است،آیاتی از کلام الله مجید است که گویا خود پدید آمدن چنین حادثه ای(مکث خورشید)را پیشاپیش به بندگان تذکر داده است!

آیات 71 و 72 از سوره قصص؛

"بگو چه تصور می کنید اگر الله شبتان را تا روز قیامت طولانی سازد؟ جز او کدام خداست که شما را روشنی ارزانی دارد؟ مگر نمی شنوید؟

بگو چه تصور می کنید اگر الله روزتان را تا روز قیامت طولانی سازد؟ جز او کدام خداست که شما را شب ارزانی دارد که در آن بیاسائید؟ مگر نمی بینید؟"

در مورد این 2 آیه می توان این گمان را متصور شد که احتمالاً وقت تاویل آن در زمان مکث خورشید است...

 - اگرچه خود می دانیم که ما آدمیان مستحق آن هستیم - اما پروردگار متعال بزرگوارتر و مهربان تر از آن است که بخواهد انسانها را این چنین شکنجه نماید،اما برای گوشمالی بندگان و از باب تذکر هم که شده اندکی زمان را متوقف خواهد نمود!

و بدیهیست که توقف حرکت وضعی زمین(یا همان مکث خورشید در آسمان)به همان میزان که برای ساکنان این سوی زمین روز را طولانی خواهد کرد،برای ساکنین آنسوی زمین شب را طولانی می نماید.

(پانوشت -

یکی از نکات جالبی که در مورد این 2 آیه وجود دارد اینست که پروردگار متعال در آیه 71 شب را با شنوائی مترادف کرده است و در آیه 72 روز را با بینائی...و پرواضح است که شنود در شب بسیار بهتر از روز است و در مورد روئیت بالعکس!)

ه)پدیدار شدن چهره و سینه ای در کره خورشید.
در این خصوص در روایات آمده است که؛
در زمان مکث خورشید در آسمان تصویر مبارک امیرالمومنین _{علیه السلام} و یازده فرزندش(ائمه معصومین _{علیهماالسلام})در قرص خورشید نمایان می شود و حقانیات ایشان بدین وسیله به مردم شناسانده می شود.

"...عرض کردم که: آن آیه و علامات چیست؟
فرمود که: ایستادن آفتاب است از وقت ظهر تا عصر و نمایان شدن روی و سینه مردی است در روی جرم آفتاب در حالیکه خلایق او را با حسب و نسب می شناسند..."  _{بحارالانوار صفحه 223}

جمع بندی و نتیجه –
پس می توان اینطور تصور کرد که عبور یک جرم آسمانی ناشناخته از نزدیکی زمین به راحتی می تواند سبب ساز 4 علامت از میان این 5 علامت نجومی باشد!

به استثناء مورد پنجم – پدیدار شدن چهره و سینه در کره خورشید – مابقی علائم نجومی بواسطه عبور یک جرم ناشناخته آسمانی که به آهستگی از کنار زمین عبور می کند،قابل توجیه و توضیح است...

حضور یک چنین مهمان ناخوانده ای در نزدیکی زمین،هم می تواند باعث پدید آمدن خسوف و کسوف نامتعارف شود و هم می تواند حرکت زمین را دچار پریشانی کرده مکث خورشید و سپس طلوع آفتاب از مغرب را سبب ساز گردد و از سوی دیگر حضور چنین جرم آسمانی ناشناخته ای می تواند به همان طلوع ستاره درخشان تعبیر شود.

اما سوال اینجاست؛

آیا به راستی ورود یک چنین جرم آسمانی ناشناخته ای به حریم منظومه شمسی امکان پذیر است؟ آیا هم اینک ستاره دنباله دار یا سیارکی سرگردان در اطراف منظومه شمسی پرسه می زند که ما بتوانیم انگشت اتهام را بسوی آن نشانه رویم؟

باید گفت اگرچه اطلاعات چندان قابل اعتماد و موثقی در این خصوص در دسترس نیست و گزارشات ضد و نقیضی هر ازگاهی منتشر می شود،اما در پاسخ به این سوالات صریح و بی پرده باید به شما بگویم که؛

بزرگواران! بنده دشمن را در فراسوی کائنات جستجو نمی کنم،بلکه او را در همسایگی خود می بینم!

  (ثبت نظرات)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: